***

Mózg - racjonalnie

Serce - opcjonalnie

Moc czy niemoc

i tak nie dam rady.

A coś mówi: wstań

Złe piękno 

sapie nade mną.

I po co to wszystko?

Do I

Nie mam już czasu

na destrukcję

Zniszczyłam To

Wybierając złą opcję

Powolne wiercenie dziury w Twoim ciele

sprawiało tyle

wszystkiego

Już Cię nie zobaczę

I żałuję

Że nie powiedziałam

Niczego.

Eklektycznie

Tetmajerem nie wyrażę 

Ciebie

Już prędzej urażę

bo odczytasz gniew

chociaż

w duszy ciągły śpiew

Znów - Kamińskim nie opiszę

Siebie

widzisz - stare klisze

zdjęć rozumiesz źle.

Tęsknisz

wiesz chociaż tyle

Nie ten książe

Nie napiszę o miłości

już więcej

nie licząc metafor, które uwzględnię

bo i tak ich nie zrozumiesz

Nienawiść wdarła się do szpiku kości

w prawej ręce

spójrz czasem na to, co pomięte

choć nadal nie zrozumiesz

Mogę?

Narysuj mi baranka.

CMNTZ

I kraść uśmiechy ludziom

 źle radzić tym co się gubią

 krzyczeć na bogów Olimpu

 dorównywać życia tempu

Zapomnieć o przyszłej minucie

Siedzieć w pace za pobicie

Kłamać braciom w martwe oczy

W otchłań piekła razem skoczyć

Wciąż pamiętać twój brak przy mnie.

***

Przed tronem w pokoju krzywych zwierciadeł

Ciemne lecz widne obrazy

Staję się mniejsza

To większa

To znikam

I koniec.

Inny

Do tej speluny

udałam się

szukając odpowiedzi

Ciszy

Zrozumienia

Choć nawet tej nie ma

Rozlany alkohol w rogach budynku

Szpeci jego piękno

Miałeś tu być

A znalazłam Cię w piekle.

On

Dolina wąska i kręta

gubię się w jej odmętach

Wsłuchuję się w niesłyszalne

Dotykam nietykalne

Otwieram się na zamknięte

Zauważam pominięte

Wciąż szukam echa twego głosu.

Po niej

Śnieg stopniał

Przebiśnieg

Przebideszcz

Przebisłońce

a nad nimi zatęczone niebo

z zadeszczonymi chmurami

i dziewczyna

wybudzona

ze snu zimowego

zapylona miłością

która pączkuje i odradza się

ciągle na nowo

jak Wielkanoc co roku

choć noc była jedna.

Upadek

Tańczymy na szczytach samochodów

nie licząc pieniędzy, nie wierząc w przyszłość.

Zapatrzeni w gwiazdy, szukając samych siebie

sięgamy głębiej, po radykalność.

Dawka po dawce i wszystko jest jasne,

ale wolę szarość.

Zanurzam się w błękit twojej koszuli

i duszę się jej zapachem.

Jeszcze kiedyś wzlecę.

Ale na razie zostanę przy tobie.